Σε δύο στρατόπεδα… με το ίδιο αίτημα χωρίστηκε η δημόσια συζήτηση για τις οικιστικές πυκνώσεις. Από τη μια πλευρά, οι σύλλογοι των αυθαιρετούντων και των επαγγελματικών κλάδων με αυθαιρεσίες σε δασικές εκτάσεις, που υποστηρίζουν τις νομιμοποιήσεις. Και από την άλλη πλευρά οι οργανώσεις που στρέφονται ενάντια στο νέο πλαίσιο, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για μια ακόμα κατάργηση «κόκκινης γραμμής». Και οι δύο πλευρές ζητούν… την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Το σχέδιο νόμου παρουσιάστηκε στα μέσα Δεκεμβρίου και τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση για ένα μήνα. Αφορά στη διαδικασία νομιμοποίησης για ορισμένο χρονικό διάστημα κατοικιών που έχουν ανεγερθεί παράνομα σε δασικές εκτάσεις. Η συμμετοχή ήταν μάλλον φτωχή –λιγότερα από 100 σχόλια– αλλά χαρακτηρίστηκε από μεγάλη πόλωση. Ας δούμε ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές τοποθετήσεις:

• Διάφοροι σύλλογοι «οικιστών» (δηλαδή ιδιοκτητών αυθαιρέτων) εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο σχέδιο νόμου, ζητώντας πλήρη νομιμοποίηση και ένταξη στο σχέδιο πόλης των περιοχών τους. Για παράδειγμα, η Ομοσπονδία Συλλόγων Αρτέμιδος-Σπάτων αναφέρει ότι μόνο στην περιοχή της Αρτέμιδας (σ.σ. Λούτσας) διεκδικούνται περισσότερα από 3.300 ακίνητα από το Δημόσιο. «Θεωρούμε ότι πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στους δήμους να εντάξουν στο σχέδιο πόλης τους τις οικιστικές πυκνώσεις μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών των δασικών χαρτών», αναφέρουν.
• Σε σύμπνοια με τους «οικιστές» ήταν δύο σημαντικοί φορείς του τουρισμού, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), που ζητούν να δοθεί η δυνατότητα νομιμοποίησης πολεοδομικών παρανομιών τουριστικών μονάδων σε δάση και αιγιαλούς. «Κρίνουμε ότι πρέπει ο νομοθέτης να επανεξετάσει τι θεωρείται δασική έκταση και τι όχι. Στο οικοσύστημα δεν υπάγονται μόνο τα φρύγανα και η χαμηλή αραιή βλάστηση, αλλά και ο άνθρωπος που έχει και αυτός την ανάγκη να αναπτυχθεί, να απασχοληθεί και να επιβιώσει», αναφέρει η τοποθέτηση του ΣΕΤΕ.
• Περιορισμένες είναι οι τοποθετήσεις που ζητούν την απόσυρση του σχεδίου νόμου από την εντελώς αντίθετη αφετηρία, εκείνης της προστασίας του περιβάλλοντος. Η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς σημειώνουν ότι «επιβεβαιώνονται στο ακέραιο οι φόβοι που είχαν εκφραστεί κατά την εισαγωγή της έννοιας των οικιστικών πυκνώσεων, ότι θα αποτελέσει έναρξη διαδικασίας οριζόντιας τακτοποίησης παράνομων αλλαγών χρήσεων γης σε βάρος της δασικής γης, για πρώτη φορά μάλιστα από την έναρξη του νομοθετικού καταιγισμού με ρυθμίσεις και νέες “κόκκινες γραμμές” υπέρ της τακτοποίησης αυθαιρέτων». Η διαδικασία, σημειώνει η ΕΛΛΕΤ, «όχι μόνο δεν εξυπηρετεί εξαιρετικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, ούτε βέβαια υπηρετεί την «άμεση και απόλυτη προστασία των περιοχών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και κρίσιμο φυσικό κεφάλαιο», όπως πρεσβεύει το εν λόγω σχέδιο νόμου, αλλά αντιθέτως, ακυρώνει με τον πλέον βάναυσο τρόπο τη δασική νομοθεσία και υποβαθμίζει, θέτοντας μάλιστα και σε σοβαρό κίνδυνο, το απολαμβάνον υψηλής και αυτοτελούς προστασίας, βάσει των συνταγματικών επιταγών των άρθρων 24 και 117, προστατευόμενο φυσικό δασικό κεφάλαιο των εν λόγω περιοχών».

Πηγή ..